Lichte zeden
Door: Leon
Blijf op de hoogte en volg Leon
21 Juli 2013 | Ethiopië, Addis Abeba
Afgelopen jaar in Ethiopië had ik onbewust een hotel geboekt op de wallen van Addis Abeba, de hoofdstad van het land. Vanaf het eind van de middag begonnen daar lonkende meisjes het straatbeeld te bepalen. Ik zal nooit van hun diensten gebruik maken, maar ga contact ook niet uit de weg. Zo heb ik bijvoorbeeld ooit in Nepal voor een heel bordeel suikerspinnen gekocht toen er vijf dames naar buiten kwamen om mij naar binnen proberen te lokken. Dit vrolijkte hun zware werkdag even op.
Terug naar Addis. De dames van lichte zede die je hier aantreft komen over het algemeen van het platte land. Als door de zware omstandigheden daar een familie het hoofd niet meer boven water kan houden, gaan mooie meisjes naar de grote stad om bij te verdienen.
Na mijn bezoek aan Addis vorig jaar zat ik voor veldwerk in Lalibela, een toeristisch plaatsje in het noorden van Ethiopië. Het hotel waar ik verbleef werd gerund door een jonge dame genaam Ela. Ela had een relatie met een Spanjaard. Ik kon haar wat Spaans leren en zij mij Amhaars (de Ethiopische voertaal). Ela had ook een dochtertje van 2,5 genaamd Freedom. Ik heb nooit geleerd wie de biologische vader was, maar na mijn 3 weken veldwerk begon ze mij abaye (papa) te noemen. Freedom deed me aan mijn nichtje Meila denken en met Ela bouwde ik een soort broer en zus band op. Terug in Nederland moest ik vaak aan die twee denken. Een half jaar geleden stuurde Ela me in een berichtje dat ze niet meer met de Spanjaard samen was. Zij en Freedom maakte het goed.
Gisteren was ik terug bij mijn oude hotel in Addis voor een interview met het management. Om 17:00 liepen we de oude bekende straat weer op. Mijn oog viel op een meisje dat me vaag bekend voorkwam. Ik riep Ela haar naam en ze keek op van haar telefoon. Ze was flink afgevallen, zag er ongezond uit en leek me amper te herkennen. Ik kreeg een slap handje en we spraken af om later te bellen. Toen ze me 's avonds opbelde met barmuziek op de achtergrond, vertelde ze me dat ze nog steeds in dezelfde buurt zat. Freedom is thuis bij oma en maakt het goed.
Hopelijk krijgt die kleine Freedom als ze later groot is wel de vrijheid die ze verdient.
Terug naar Addis. De dames van lichte zede die je hier aantreft komen over het algemeen van het platte land. Als door de zware omstandigheden daar een familie het hoofd niet meer boven water kan houden, gaan mooie meisjes naar de grote stad om bij te verdienen.
Na mijn bezoek aan Addis vorig jaar zat ik voor veldwerk in Lalibela, een toeristisch plaatsje in het noorden van Ethiopië. Het hotel waar ik verbleef werd gerund door een jonge dame genaam Ela. Ela had een relatie met een Spanjaard. Ik kon haar wat Spaans leren en zij mij Amhaars (de Ethiopische voertaal). Ela had ook een dochtertje van 2,5 genaamd Freedom. Ik heb nooit geleerd wie de biologische vader was, maar na mijn 3 weken veldwerk begon ze mij abaye (papa) te noemen. Freedom deed me aan mijn nichtje Meila denken en met Ela bouwde ik een soort broer en zus band op. Terug in Nederland moest ik vaak aan die twee denken. Een half jaar geleden stuurde Ela me in een berichtje dat ze niet meer met de Spanjaard samen was. Zij en Freedom maakte het goed.
Gisteren was ik terug bij mijn oude hotel in Addis voor een interview met het management. Om 17:00 liepen we de oude bekende straat weer op. Mijn oog viel op een meisje dat me vaag bekend voorkwam. Ik riep Ela haar naam en ze keek op van haar telefoon. Ze was flink afgevallen, zag er ongezond uit en leek me amper te herkennen. Ik kreeg een slap handje en we spraken af om later te bellen. Toen ze me 's avonds opbelde met barmuziek op de achtergrond, vertelde ze me dat ze nog steeds in dezelfde buurt zat. Freedom is thuis bij oma en maakt het goed.
Hopelijk krijgt die kleine Freedom als ze later groot is wel de vrijheid die ze verdient.
-
21 Juli 2013 - 11:21
Celine:
Hey schatje,
Wat een heftig eerste blog, arme Ela! kan dat niet anders?
gaat ze nog regelmatig terug naar freedom of kan dat niet?
xxx -
21 Juli 2013 - 11:33
Opa Domien:
zo leon,
af en toe kom je toch ergens weer een bekende tegen.
verder zal dit niet dikwijls meer gebeuren.alsje wat ouder wordt is het aantal bekenden ook flink geminderd.
maar je denkt er wel bij na.
veel succes met je project.
kus van oma en mij.
en doe de groeten aan celine. -
21 Juli 2013 - 19:37
Floris:
Wow Leon, heavy. Klein wereldje alles bij mekaar. Als je je zusje zo terugziet krijgen de wallen een hele nieuwe demencie. Succes daar! Dikke knuffel -
23 Juli 2013 - 21:02
Pa Jeroen:
He Leon,
Ela gaat haar oude of nieuwe weg in.
Freedom bij haar lieve oma een onbekende weg.
Jij bent bezig met wegen aan te leggen.
straks zijn ze allemaal verbonden.
Blijf bouwen en communiceren. En genieten van het leven.
groet van je pa. -
18 Augustus 2013 - 01:13
Pa Jeroen:
Leon, alvast gefeliciteerd met jouw verjaardag (om 13.00 uur was je er). Alweer je 26 e, wat gaat dat snel hee. Een prachtige dag toegewenst en weet dat we van je houden, xxx van je pa, Zofia en Patrycja.
Ook xxx`s voor Celine.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
